HİZALA

Kim konuşuyor benden bana,
kim bunca eşrafla temasta,
şekiller, rakamlar, harflerden yansıyan kim?
Kim mesaj içerisine gizlenen,
bana bildiklerimi unutturan 
sonra salıp anımsatan kim?
Kim işini gördüren benden,
terazisini üstümde doğru tartan,
bana hakkımı taksim eden
benden taşıp çağlayan kim?
kim saptırıp, aratan,
her sırrıma vakıf olan,
beni devamlı programlayan
şu günümü gösteren kim?!
Sonralardan önceleri yaratıp 
öncelerden sonraları çıkaran kim?
Kimse kim!
ben O’nu değiştirebilecek değilim!
ben O’nun nizam verdiğiyim
sözüyüm ben O’nun, eseriyim,
Tepeden tırnağa ben onun içindenim...

Başarısızlığını taclandır,
övün onla...
Acılarının karşısında dur saygı duruşu
ve çağır insanı, 
insana kendisini hatırlatana,
kaçılması namümkün dünya durağına
belki bir kahve molasına, çay sohbetine, 
istikameti muhabbete, soğuk iklim kuşağına
fasıllardan fasıla, fasıllarca çağır
söz kesilmek kolay değil,
yorulmadan dinlemek de öyle,
ve hissetmeden yaşamak
eğilmeden doğrulmak
ve darbe almadan tutunmak...
nerdeee...

Dizlerinin bağını çözene ver selam!
sırtına kanatları takana,
seni iki bacağın üstünde taşıyana,
adımlarını kolaylaştıran dengeye
şükret var gücünle...

İyiye ve daha iyiye ulaşmanın yolunu aradım da,
karşıma çıktı hatalarım, yanılgılarla coştu kalbim,
farkındalıkla açıldı gözlerim,
kendime getirdiğim eleştiriyle, dirildim!  

İşte yolum bu ve emelim,
vardığım ve varacağım hedefim,
bilinmezlik içerisinde kıvranırken
duyduğum sesim, gördüğüm büyük resim,
karşılaştığım tayfunlardan sağ çıkış mücadelem
anlattığım ve anlatacağım hikayem,
kendimi arama ve tanımlama sanatım
işte budur on binlere ifşa ettiğim maksadım...

/Can Ahmet Vural
8.2.2018

PAYLAŞ