Ben koşuyorum, bu kitaplar benim nefesim. Ben havaya karışıyorum. Ben diriliyorum. Dirilirken acıyor, kanıyorum. Ardımdaki nefesle büyük üstatların vecizelerini kanıtlar bir yaşam bırakıyorum. Gönüller inşa ederek, insanımın varlığını ifşa ediyorum. Ulusumun kaderini yine toplumuma biçiyorum. Umarım iyi yapıyorum.  Tinden geçiyorum. Sanırım tek bir yer hariç uğramadığım hiçbir yer kalmadı. Sayın gerçek, seninle yüzleşme cesaretini bana tanıdığın için sana sonsuz teşekkür ediyorum. Seni sıktığım için özür diliyorum. Hiçbir zaman başarıya tapınmadım. Başarı tek gayem değildi. Tek kavgam o olmadı hayatımda. Tabiatım insanlıktı. ben onu sergiledim, onun gereğini yaptım. Tüm amacım, gayem o oldu. Şunu kendimden emin şekilde ifade ederim ki başarı odaklı çalışmadım, hizmet odaklı çalıştım.
 
Sizlere son öğüdüm; başarı odaklı çalışmayın, topluma fayda odaklı çalışın! Çalışın ki kazanan ülkemiz olsun. İşte bu da benim mazhar olduğum sırdır.
/Can Ahmet Vural

Yunus der hoca, gerekse var bin hacca ama hepisinden iyice, bir gönüle girmektir.
/Yunus Emre