GÖRÜ/ÇERÇEVE

Örnek teşkil etmek için örneksiz olmak gerekir. Badireler, engellemeler ve güçlükler senin örneğini, bilemedin aslını oluşturur.
Yolun ile yolculuk hikâyenden çıkarımlar kaydederek meydana getirdiğin, fark edip izlediğin her güzellik, vesile olunan ve muhabbet adına yapılanlar sana ulaşır. O noktalarda zaten burada olmadığını hissedersin, ecrin yanına çıkar...
Bilmem kim halk ağızından bir deyiş var, "iyilik yaptığından kötülük bekle" gibi... İstediğinden kötülük bekleyebilirsin (mutlaka gelir diye bir kaide olmaksızın) bunda hiçbir sakınca yok ancak O'ndan bekleyemezsin, beklememelisin.
Güvencen ta derinden, en derinden. Kusura bakma ama karşında beliren daima sensin.
Kendine toz kondurmaman hakkındır ancak usûlün, yöntem ve yordamın hep tartışılır.
Çünkü dünyanda usûl esastır.
Usûle yön veren şiar, prensiplerin ve algındır.
Algın o olmalı ki dalgın olmamalı, keza "karanlıkta resim çizemezsin" dersem inanma, bunun Eşref Armağan gibi nadide üstatları var, yine de o zanaate ulaşmak için algını açmak veya seviyesini yükseltmek gibi sorumluluk yüklenmelisin.
İşte bu vaziyette olanı okumalı, okuduğunu yazmalı, duyurmalı, yükü paylaşmalı, eşit olmalı, eşit yaklaşmalı ki yaklaşılan sensin, bundan sonraki raddede en sevdiğim kısım bu, yükü yük olmaktan çıkarıp, yok saymak ve horlanmaktan felaha, emniyet yurduna taşınabilirsin. Hem de en tepede, en aşağı ve yukarıda serbestçe (takılmadan/sendelemeden) dolaşabilirsin, kendine ağır gelmeyerek, kuş misali...
-/Can Ahmet Vural
2022 11 Şubat 

PAYLAŞ