GÜNEŞE DOĞRU

Geçmişin izi bugünü yansıtır,
An oluşturur yarını...
İnsan, ahmaktır güne aldanır
Bilmez onun altında yatanı.
Dün kaçtığım şeylerin peşinden koşuyorum, 
Şimdiyse kaçındıklarım başka
Dünkü fikirlerim galip geliyor bana
Her gün yeni bir şeyler zırvalıyorum oysa.
Terapiden çıktık yola
Telepatiyle doğrulduk yolda,
Saçı sakalı haline bıraktık
Yoldan çıkıp, yolları kesiştirip birbirine kattık
Bu defa da kış bastırıp karıştı yazımıza;
Döküldü yapraklar, döküldü bizden bir şeyler
Savruldu dallarına çaput bağlanan gökdelen ağaçlar
Değişti mevsimler rüzgarla, geçti zaman ve süreli sıralı bir sürü imkanlar
Hasılı burada dediğimiz gibi, eğilmedi doğru olanlar
Hatta daha da doğrulup şükür şahlandılar biiznillah artık onlar.
Şahitler çekilen, çekinen derdi iliklerine kadar yaşayanlar
Ve onların iç sesleri, getirdi günümüzü
Ve sevdirmedi bana hiç akşam yemeğini...
Kendini aşmak için daha da üzerine giden bir adamın hatırasına rastlıyorsun bu sayfalarda
Hislerime tanık oluyorsun
Biliyorum anlam karmaşası yaşıyorsun,
Doğaldır, peki, bu karmaşadan kendine pay çıkarıyor musun?
Benim hiç konuşamayan ağabeylerim var, biliyor musun?
Kendinle barışıp benimle anlaşmanın derdini taşıyor musun?
Yoksa hala görüş ayrılıklarında mısın?
İnsandır bilmez içinde saklı olanları,
Sakladığım bir şey yok aştım ben bunları...
Bilsen neler dediğimi,
Terk ederdin anda mülkiyetini.
Epsem olmuşlardan bir Gökhan abimizle konuşuyoruz
Doğrusu, ben konuşuyorum o, onaylıyor bölmüyor boş olsa da hiçbir lafımı,
Ne zamandır konuştum, konuşmaktan yorulunca sustum, durdum.
Onayları alıp anlaşıldığımın farkına varınca... 
..tahmin edin bakalım n’aptım? Yazamadım!
Sonra dedim ki, senin derdini anlatamaman sıkıntı değil, Can Ahmet,
Sıkıntı, seni net anlamamaları
Eşyanın hakikati, evrenle konuşuyor olması
Ama insan ölesi susturduğundan mıdır nedir bilinmez kendini
Bazen duymaz olur eşyanın dilinden hakikatin sesini
İşte çilesi budur Can Ahmet’in,
Toplayın tüm sıkıntıları ve insanları
Ve birbiri ardınca uzanan dağları
Çıkın yola, hedef bilin güneşi,
Güneş anlatsın size anladığınız dilden hakikati,
Parantez içeri, benim güneşim Allah’ın rızası!
ve herkes umduğu adına aşsın vadileri
ben yarının mimarı, yazanı, gizlemez içte taşıdığını
O vadileri tırmanan yol yorgunu, miskini, suskunu...
Aşina olduğum yollar hatrına
Ve gördüklerim ve bildiklerimle
Gene derim ki, bırakın aklınızdan geçenleri,
Bir amaçta, bir gayede bir güneşte birleşip
Ulaşılmaza uzanan bir adım olun
Bu sizi güçlü kılacak ve geleceği diri tutacaktır.
/Can Ahmet Vural
8.11.2017.3

 

PAYLAŞ